"20 miljoen steken in het CSM-terrein Breda zonder borging van de risico’s en zonder dat de Staten goed zijn geïnformeerd?’ De fractie heeft grote bedenkingen bij deze forse investering en aankoop. Lees hier de bijdrage van Hagar Roijackers.
“Als kind opgegroeid in de Parel van het Zuiden, Breda, ken ik de geur van de bietencampagne maar al te goed. Het wasgoed hing je maar beter even binnen te drogen als de CSM de bieten ging koken om er suikerklontjes van te maken.
Tien jaar jaar lang lag het terrein braak, in afwachting van de bestemming. Blijkbaar loerde de provincie er al een tijdje op, want we lezen nu dat gemeente en provincie al vanaf 2018 in gesprek waren. Ons is als PS in het Meerjarenprogramma alleen globaal gezegd dat ze bezig waren met een verkenning van het Havenkwartier.
Dus het is snel gegaan. Mouwen opstropen, turbo erop, er moest gebouwd worden. Razendsnel kwamen er prachtige plannen. We hebben het reclamefilmpje al mogen zien op de sociale media.
En de Staten? ‘Die moeten nog wel hun fiat geven’, staat er in Binnenlands Bestuur. ‘Die moeten nog instemmen’, staat er in het persbericht van de provincie. Maar wij wisten toen nog van niets.
Over het plan zelf: ach, ik kan wel honderd groene en linkse vragen stellen. Komt de 30% betaalbare woningbouw (waarom geen 80% eigenlijk) ten goede aan starters en senioren, aan middeninkomens en aan mensen met een praktisch beroep en een smalle beurs? Hoe is de waterberging precies geregeld, wordt er gekozen voor half-open bestrating? Wordt er gekozen voor circulair en natuurinclusief bouwen, in de geest van de recent aangenomen Kamermotie von Martels-Bromet? Komen hiervoor harde en afrekenbare afspraken, aanbestedings- en vergunningsvoorwaarden? Waarom zijn ecologie en energie nog helemaal niet uitgewerkt?
Maar een gesprek over inhoud alleen zou nu te gemakkelijk zijn, want het besluit ligt er nog niet. Het besluit gebeurt door ons. Wij geven geen fiat, stemmen niet in, maar wij oordelen en wij besluiten. Wij zijn het hoogste orgaan in de provincie.
Daarin hebben we ons een goed beeld te vormen van de grote investering die we hier doen. Over het belang voor heel Brabant dat er nu 20 miljoen landt in 1 van de 62 gemeenten. Over de realiteit van ‘terugverdienen in 10 jaar’, zoals de Gedeputeerde zegt (waarbij hij over zijn eigen bestuurlijke termijnen heen regeert). Over de situatie van vervuiling van de grond en diepe bodem en de saneringskosten die erbij komen kijken. Het onderzoek hiernaar is nog helemaal niet gedaan, lezen we nu. Veel andere risico’s en inschattingen moeten nog nader gemaakt worden. Dat kunnen wij ons niet permitteren in het licht van bestuurlijke missers die we eerder hebben gemaakt met Ruimte voor Ruimte en de Tuinbouw Ontwikkelingsmaatschappij die nog flink nabloeden in Ontwikkelbedrijf en begroting.
In Breda hadden raadsleden toegang tot geheime stukken. Waar hadden deze stukken betrekking op? De provincie wordt mede-eigenaar, de grond wordt gezamenlijk eigendom. Valt het dan niet onder de actieve informatieplicht om dit wél te doen? Ook in het licht van de talloze Rekenkamerrapporten die ons sterker in de sturende en controlerende positie willen zetten en welke GS altijd netjes onderschrijft?
Het lijkt te passen bij het ongelukje om de Staten te passeren en de pers eerder te informeren. Om het Beheersstatuut tijdens de onderhandelingen te wijzigen, zodat de miljoenen daar opgepot konden blijven voor iets waar we pas nu de details over krijgen. Om tijdens een debat over het Ontwikkelbedrijf niet afdoende vragen te beantwoorden over de risico’s en het weerstandsvermogen, waar nu blijkbaar een enorme hap uit genomen moet worden, ten koste van de algemene middelen en ten koste van wat mogelijk ándere geschikte investeringen in Brabant kunnen zijn.
Hoe kunnen wij sturen en controleren als we met een financieel onduidelijk voorstel pas ná de feestelijke perspresentatie kunnen oordelen en besluiten over zo’n enorm project? “