Een hoogspanningsleiding dwars door Brabant. Vanuit windparken op zee naar het binnenland. Een belangrijk project, maar met grote impact. De aanleg moet zorgvuldig gebeuren, met voldoende borging voor de omgeving.

Een dossier van meer dan tien jaar. Met honderden overlegtafels. En duizenden pagina’s aan documenten. Met reden: het gaat om onze energievoorziening van de toekomst. Maar zo’n hoogspanningstracé heeft wel flinke impact op onze ruimte.

Het Rijk besluit hierover, vanuit de Rijkscoördinatieregeling. Ons als Statenleden wordt gevraagd om kennis te nemen van het Rijksinpassingsplan en het uitbrengen van een vooroverlegreactie.

GroenLinks staat achter de principes die zijn geformuleerd aan de voorkant: zorg voor bundeling met de bestaande 150 kV-verbindingen, zorg voor bundeling met infrastructuur inclusief vaarwegen, ontzie het landschap, ontzie de natuur en ontzie de woonomgeving. Want er zitten nog wel wat zorgen aan dit dossier. Open eindjes.

Waar we als GroenLinks erg blij zijn dat er voor de noordelijke route is gekozen. Grote zorgen destijds uit onder meer Oosterhout zijn daarmee opgelost. Blij zijn we ook dat gekozen is voor de ondergrondse oplossing bij de Brabantse Wal.

Borging voor de omgeving

Maar we zien nog op vier punten onduidelijkheid die we in het Staten debat opgehelderd wilden krijgen:

  • Hoe garanderen we de leefbaarheid in Zevenbergschen Hoek tijdens en na de aanleg?
  • Kunnen we meer doen voor bewoners en ondernemers in Roosendaal?
  • Hoe zit het met de bescherming van het Open Natuurlandschap Huis ter Heide?
  • Hoe stevig, volledig, hoogwaardig en tijdig is de natuurcompensatie?

Over alle onderwerpen is stevig doorgesproken in de Statenvergadering. Vooral over Roosendaal. Bewoners van de Vlietweg en de Noordstraat en de ondernemers op Borchwerf II hebben zorgen over het traject, dat aanvankelijk verder weg zou komen liggen van hun woningen en bedrijven. In de uitwerking komt hier, terecht, meer aandacht voor.

Huis ter Heide, daar zijn nog steeds zorgen over. Een belangrijk provinciaal landschap doorkruist door een dubbel hoogspanningstracé. Onduidelijk is waar het grote trafostation nu precies gaat landen, omdat hiervoor een afzonderlijk inpassingsplan nodig is. En dan de natuurcompensatie in het gehele traject. Deze gaat conform de regels in onze IOV (interim-omgevingsvergunning). Maar daarbij draait het allemaal om de praktijk, en daar gaat het nogal eens fout. De compensatie-opgave en de locatie moet nog nader worden uitgewerkt. Voor de uitvoering moeten nog overeenkomsten komen. De bomeninventarisatie is nog niet afgerond.

GroenLinks kreeg een toezegging dat we bij de terinzagelegging van de plannen als Staten een overzicht krijgen van de totale opgave voor natuurcompensatie: waar komt deze terecht, wanneer precies, en hoe wordt de compensatie precies geborgd. Met die toezegging konden we kennisnemen van de plannen en ons aansluiten bij de vooroverlegreactie van Gedeputeerde Staten.